ထွန်းထွန်းနဲ့တွေ့ပြီးမှရတဲ့နောင်တ
မခိုင်သည် သူမထံတွင် ကာမကို ရယူရန်ကြံစည်သော ရည်းစားများအား ဖြတ်ခဲ့ရင်းက အပျိုကြီးဘဝသို့ ရောက်လာခဲ့ရာ ထွန်းထွန်းနဲ့
အိပ်လိုက်ပြီးမှ နောင်တ အကြီးအကျယ် ရမိသည်။ သည်လောက်ကောင်းတာကိုးဟု တွေးမိသည်။ မနက်လင်းအားကြီးချိန်တွင် ပြန်သွားသော
ထွန်းထွန်းကို အပြီးအပိုင် ခေါ်ယူထားချင်လှသည်။ သို့သော်လည်း တစ်ညလုံး လေးချီလောက် ဆွဲထားရာ ပင်ပန်းနေသည်။ ခဏအိပ်ရဦးမည်။ ကျောင်းတက်ရဦးမည်ဟု ဆိုကာ ပြန်သွားသည်။ မခိုင်သည် ထွန်းထွန်း လီးနံ့သင်းနေသည့် သူမစောက်ဖုတ်အား ပွတ်သပ်ရင်း ညက ဖြစ်အင်လေးကို ပြန်ပြီး စားမြုံ့ပြန်မိသည်။ လီးဆိုလျှင် အရုပ်လေးမျှပင် မမြင်ဖူးခဲ့သော မခိုင်တစ်ယောက် ထွန်းထွန်း၏လီးက စံချိန်မီသည့် လီးတစ်ချောင်းဖြစ်သည်ကိုတော့ မသိပေ။ စစလိုးလိုက်ချိန်တွင် တော်တော်လေး နာကျင်ကာ ပူထွက်သွားသည်ကို တွေးရင်း စောက်ဖုတ်တွေ ပြန်ယားချင်ချင် ဖြစ်နေမိသည်။ တစ်ညလုံးအရှိန်ကတော့ မသေသေးပေ။ အလိုးခံရင်း တန်းလန်း ကိုယ်ဝန်ရမှာ ကြောက်ကာ ထွန်းထွန်းကို တွန်းထုတ်မိတတ်သည်။
“လရည်ကို အပြင်ထုတ်ပေးမယ်”
“အင်း ဒါပဲနော်၊ တို့ ကလေး ရမှာ ကြောက်တယ်”
ပထမချီပြီးတော့ လရည်ကို ဗိုက်ပေါ် လွတ်ချသည်။ ထို့နောက် ထွန်းထွန်းက သူမလက် အတင်းဆွဲယူကာ လရည်ကို ကစားခိုင်းသည်။
သူမရွံလှသော်လည်း အတင်းလုပ်နေသောကြောင့် ဗိုက်သားပေါ် ရွှဲနစ်နေသော လရည်စီးကပ်ကပ်များကို ပွတ်ပေးရသည်။ ထွန်းထွန်းက လရည်များကို နို့အားပွတ်စေသည်။ မတတ်နိုင်သဖြင့် လရည်ကို နို့တွင် ပွတ်ရသည်။ ထွန်းထွန်းက နို့ပေါ်ပေကျံနေသော လရည်များကို လျက်ကာ သူမနှင့် နှုတ်ခမ်းချင်းစုပ်သည်။ သူမ ငြင်းမရ။ ဒုတိယ လရည်များကို သူမနို့ပေါ် ထိုးရင်းလွတ်သည်။ သူမနို့က နဂိုရ်ထွားဖြစ်သော်လည်း အဆမတန် ကြီးသည်။ နို့ကိုပူးလိုက်လျှင် နို့ကြားကို လိုးလို့ရသည်။ ထွန်းထွန်းက နို့နှစ်လုံးကြားကို လိုးရင်း လရည်ကို လွတ်သည်။ တတိယ လရည်ကို ပါးပြင်ပေါ် လွတ်ချသည်။ လရည်ကို သွင်းမည်လုပ်နေသဖြင့် လွတ်ချင်သည့်နေရာကို လွတ်ခွင့်ပေးရပြန်သည်။ ပါးပြင်ပေါ်
တဗြစ်ဗြစ်ထိုးကျလာသော လရည်နွေးနွေးကို ထွန်းထွန်းက နှုတ်ခမ်းပေါ်လီးဖြင့် သပ်တင်သည်။ သူမနှုတ်ခမ်းကို တင်းတင်းစေ့ထားမိသည်။
တစ်ဖက်က အဖုတ်ကလည်း ကျိန်းလှပြီ။ ဖြည်းဖြည်းချင်း အချိန်ကြာအောင် ဆွဲလိုးတတ်သော ထွန်းထွန်းက ကျိန်းစပ်နေသော စောက်ဖုတ်အား လေးကြိမ်မြောက် လိုးပြန်သည်။ အကုန်းလိုက် နေခိုင်းသဖြင့် သူမကုန်းပြီး ခံပေးသည်။ အနေအထား သုံးလေးမျိုးနေခိုင်းသည်။ သူမလည်း ကောင်းလှသဖြင့် နေပေးသည်။ လရည်ကို နှုတ်ခမ်းပေါ် လွတ်ချသည်။ သူမ မငြင်းချင်တော့။
ည ကိုးနာရီထိုးတော့ ထွန်းထွန်းရောက်လာသည်။ သူမလည်း အလှဆုံးပြင်ကာ စောင့်နေသည်။ ထွန်းထွန်းက အတည်ပေါက် အကဲစမ်းသည်။
"လီး စုပ်ပေးနော်"
"စုပ်ပေးမယ်လေ"
ထွန်းထွန်းသည် မယုံနိုင်ဖွယ် လီးစုပ်ပေးနေသော မခိုင်အား ပိုကောင်းအောင် အဖုတ်ကို သေချာကလိပေးသည်။ မခိုင်သည် သူ့လတံကြီးကို ဂွေးစေ့မှ ပင့်လျက်ပြီး ထိပ်ကနေ ငုံချသည်။ ဂွေးစေ့ကို ကိုင်ပေးသည်။ နောက် မခိုင် တစ်သက် မမေ့နိုင်သည့် နည်းများဖြင့်လိုးလာသည့် လေးလပြည့်နေ့တွင် ဆရာမစနိုးကို ထပ်လိုးရပြန်သည်။ ဆရာမနီလာကို လိုးရင်း မကြာမီ လိုးရတော့မည့် အဖုတ်မှာ စနိုး စောက်ဖုတ်ဆိုတာ
သူကြိုတွက်ထားပြီးသား ဖြစ်သည်။ ဆရာမနီလာက စနိုးအကြောင်း အကုန်ဖွင့်ပြောသည်။ စနိုးသည် ၇ တန်းတွင် သမိုင်းဘာသာရပ်ကို သင်ကြားပေးသော ဆရာမ အသစ်လေး ဖြစ်သည်။ ရောက်လာသည့် နှစ်စကတည်းက မြို့ကို အမြဲပြန်သည်။ နောက်တော့ နီလာက သိသွားသည်။ စနိုးမြို့တက်ကာ သူ့ရည်းစားကို တက်အလိုးခံနေခြင်း ဖြစ်ကြောင်း သိသွားသည်။ သို့သော် တနေ့ တနေ့ စနိုး နည်းနည်း ရှောင်ဖယ် ရှောင်ဖယ် ဖြစ်လာသည်။ အကြောင်းမှာ မြို့သို့ သူမ တက်တက်ကုန်းပေးသောသူက အခြား ဆော်တစ်ပွေနဲ့ သူမအား မိတ်ဆက်
ပေးလိုက်သောကြောင့် ဖြစ်သည်။ သူ့ရည်းစားက စောက်ဖုတ်လည်း ခွဲ၊ အသည်းလည်းခွဲ လုပ်လိုက်သည်။ သူမ ကုန်းခဲ့သမျှ သဲထဲ ရေသွန် ဖြစ်သွားသည်။ ထိုအခြင်းအရာကို သိသော နီလာက စနိုးအားမြူဆွယ်လိုက်တော့ ရည်းစားကို ကုန်းနေကျ ဖြစ်သဖြင့် မကုန်းရလျှင် မနေတတ် ဖြစ်နေသော စနိုးတစ်ယောက် ထွန်းထွန်းအား ကုန်းသည်။ စနိုးက မျက်မှန် မချွတ်နိုင်သည့် ပါဝါများသော မျက်မှန် ပိုင်ရှင်ဖြစ်သည်။ ကိုယ်ခန္ဓာ သေးသွယ်သည်။ အသားဖြူသည်။ ဆံပင်က ခါးထိ ရှည်သည်။ အိုးကတော့ ခန္ဓာကိုယ်နဲ့ လိုက်ဖက်ရုံ တောင့်သည်။ ရင်သားလည်း အသင့်အတင့်သာ။ ကြိုထားနှင့်လေ ဟု ထွန်းထွန်းမှာ ထားပြီး အန်တီမူခေါ်ထားသည်ကို မသွားဘဲ အုလိုက်ကာ နီလာနဲ့ စနိုးရှိရာသို့ တန်းလာခဲ့သည်။ သူမတို့ အသင့်စောင့်နေကြသည်။ စနိုးက သည်နေ့ အဝါရောင် ဝမ်းဆက်နဲ့ လှနေသည်။ စကားနည်းနည်းပါးပါး ပြောဖြစ်သည်။ နီလာက သူ့လီးအကြောင်း ချီးမွှမ်းပြနေသည်။
"ညည်း အီထွက်သွားမယ်"
"ခံကြည့်ပြီးမှ ပြောမယ် ဟီး"
နီလာက လီးကို လာထုတ်ပေးသည်။ စနိုးက ကြည့်ပြီး
"ကြီးသားပဲ၊ အင်း ရှည်လည်း ရှည်တယ်"
"အသင့်ဖြစ်ရင် စရအောင်"
နီလာက လထိပ်ကို စစုပ်ပေးသည်။ စနိုးက လတံကို လျက်သည်။ တစ်ယောက်တစ်ဖက်စီ နေကြသဖြင့် သူမတို့ အိုးကို လှမ်းကိုင်ကာ
ဆွပေးသည်။ နီလာက ထွန်းထွန်းအကြိုက် ဂွေးစေ့ကို စုပ်ပေးသည်။ ဂွေးစေ့ နှစ်လုံးကို ငုံပြီး လျှာဖြင့် လှည့်ကစားသည်။ စနိုးက ထမီချွတ်ချကာ မျက်နှာကို ခွရပ်သည်။ သူကလည်း အိုးနှစ်လုံးကို ဆုပ်ကိုင်ကာ ဝိုင်းစက်ဖောင်းအိနေသော စောက်ဖုတ်ကို လျှာဖျားဖြင့် စတင်လိုက်သည်။ မြင်ကွင်းက ကောင်းသည်။ သူက စနိုး၏ စောက်ဖုတ်ကို လျက်ပေးသည်။ နီလာက လီးစုပ်ပေးသည်။ နောက် နီလာစောက်ဖုတ်ကို နှစ်ယောက်တွဲ လျက်ပေးသည်။ နီလာက ပေါင်ကို ထောင်ပေးသည်။ သူက တင်ကို ဖက်၍ စောက်ဖုတ်ကို ဖြဲကာ အပေါ်မှ တံတွေးထွေးချသည်။ နီလာ၏ ပြဲအာနေသော စောက်ဖုတ်အတွင်းသား နီတျာရဲကြား သူတံတွေးက စီးဆင်းသည်။ စနိုးက အောက်မှ ပင့်လျက်သည်။ စနိုးပါးစပ်ထဲမှ တံတွေးကို
သူပြန်စုပ်ယူကာ နီလာစောက်ပတ်ထဲ ပြန်ထွေးထည့်သည်။ စနိုးက အကုန် ပင့်လျက်သည်။ လိုးဖြစ်တော့ နီလာကို စလိုးဖြစ်သည်။ ဆက်တီပေါ် အိပ်ကာ ပေါင်ကားထားပေးသည်။ စနိုးက ဘေးမှနေကာ ဖြဲပေးထားသည်။ သူ့လီးထိပ်ကို တံတွေးဆွတ်ပြီး စနိုးပါးစပ်ထဲ အရင်ထည့်ကာ စနိုးခေါင်းကို ကိုင်ပြီး နည်းနည်းထိုးကစားသည်။ ပြီးမှ ဖြဲထားပေးသော နီလာစောက်ခေါင်းထဲ သိပ်ထည့်သည်။ လိုးနေကျ အဖုတ်မို့ အပေါက်ထဲ တန်းမတ်စွာ ဝင်သွားသည်။ သို့သော် နီလာက အော်ရသည်။ လီးက ကြီးလည်းကြီး၊ ရှည်လည်းရှည်သည် မဟုတ်ပါလား။ လီးကို ဆုံးသည်အထိ အတင်းထိုးထည့်တော့ ပိုနာသည်။ လီးကို ထုတ်ပြီး စနိုးပါးစပ်ထဲ ထိုးထည့်ပြန်သည်။ စနိုးပါးစပ်ထဲသို့လည်း တဆုံးပင်။ စနိုးမှာ အူး အူးနဲ့
မြည်နေသည်။ နောက် နီလာစောက်ဖုတ်ထဲသို့။ စနိုးပါးစပ်ထဲသို့ တစ်ချက်ချင်းစီ ထိုးထည့်ကစားသည်။ စနိုးမှာ နီလာ၏ စောက်ချီးနံ့ရသော်လည်း အာခေါင်ကို လာလာစိုက်သည့် အထိအတွေ့က ထူးသည်မို့ ပါးစပ်ကို ဟဟ ထားပေးသည်။ နီလာကလည်း အားမရသဖြင့် စောက်ဖုတ်ကို လက်ဝါးဖြင့် တဖုတ်ဖုတ် ပုတ်ကစားသည်။ ထွန်းထွန်းက စနိုးပါးစပ်ထဲ လီးကို အဆုံးသိပ်ထည့်ကာ ခေါင်းကို ဘယ်ညာ ဆွဲရမ်းကစားပြီး နီလာကိုသာ ဆက်လိုးလိုက်သည်။ စောက်ပတ်ထဲ လီးဝင်သောအသံ၊ နီလာညည်းသောအသံ၊ ပေါင်ကြားချင်း ပုတ်မိသော အသံများ
ဆူညံ့ပွက်နေသည်။ စနိုးက အလိုက်သိစွာ ဘေးတွင် သူမစောက်ဖုတ်ကို ဖြဲ၍ လက်ခလယ်ကို ထည့်ပြီး မွှေနေသည်။ နီလာနည်းနည်း ပမ်းသွားတော့ သူက စနိုးဘက်သို့ လှည့်သည်။ ပက်လက်ကားခိုင်းပြီး ဟက်တက်ကွဲနေသော စောက်ပတ်စီးကြောင်းထဲသို့ လီးကို ဖြည်းငြင်းစွာ
သိပ်ထည့်လိုက်သည်။ စနိုးက သူမ အဖုတ်ထဲ လီးဝင်နေသည်ကို နို့နှစ်လုံးပွတ်ဆွဲရင်း ခံစားနေသည်။ ထွန်းထွန်းက လေးငါးချက်လောက် စမ်းပြီး ခပ်ကြမ်းကြမ်းပင် ဆက်လိုးတော့သည်။
"ဟား ဟား ဟား င်း ဟင်း "
စနိုးတစ်ယောက် အကြီးအကျယ် အော်ညည်းကာခံသည်။ ခဏတော့ ငြိမ်သွားသည်။ သူ ဆက်လိုးသည်။ ခဏနေတော့ ပြန်ညည်းလာသည်။
"ကျမ ကျမ နှစ်ခါ ပြီးပြီ"
"အိုကေ"
ထွန်းထွန်းက နီလာကို ဆက်ဖိုက်သည်။ ပထမ နီလာက နဂိုအတိုင်း ခံသည်။ နောက် ဘေးတိုက်ခံသည်။ ခဏတော့ နီလာက ကုန်းပေးသည်။ သူက ဆက်တီခုံတွင် ထိုင်ချတော့ နီလာက တက်ခွကာ ဆောင့်ချသည်။ စနိုးစိတ်ပြန်လာသည်။ အောက်မှနေကာ နီလာစောက်ဖုတ်ကို လျက်ပေးသည်။ နီလာက ဆောင့်ချမြဲ ဆောင့်ချသည်။ သူက နီလာနို့အစုံကို ပွတ်သပ်ချေကစားရင်း နီလာကို စည်းချက်ညီအောင် ဆောင့်ချခိုင်းသည်။ နီလာတစ်ကိုယ်လုံး ချွေးများရွှဲနစ်နေသည်။ နီလာကြမ်းပြင်ပေါ် အိပ်ခံသည်။ သူ ဆက်လိုးသည်။ လရည်ကို နီလာပါးပြင်ပေါ် လွတ်ချသည်။
"ဒါကြောင့် ရှင့်ကို နီလာကစွဲတာကိုး"
စနိုးက မှတ်ချက်ချသည်။ ထိုညတွင် နှစ်ယောက်ကို ပူးတွဲ၍ ငါးချီဆွဲလိုက်တော့ မနက်မိုးလင်းသွားသည်။ သူလည်း ပင်ပန်းသဖြင့်
နီလာ့အခန်းထဲတွင်သာ နေ့ခင်းဘက် အိပ်နေလိုက်တော့သည်။ နေ့လည်တွင် စနိုးပြန်လာသည်။ စနိုးက မနိုးသေးဘဲ သူ့လီးကို ကစားသည်။
သူကလည်း မနက်ပိုင်း အနားယူထားပြီးဖြစ်သဖြင့် ထိုနေ့လည်တွင် စနိုးကို နှစ်ချီဖိုက်လိုက်သည်။
"ရှင်က တော်တော် ဖိုက်နိုင်တယ်နော်"
စနိုးက သူ၏ ပျော့ခွေနေသော လီးကို လက်ညိုးလေးဖြင့် လှည့်ကစားရင်း ပြောသည်။ သူက စနိုး၏ နှုတ်ခမ်းကို စုပ်နမ်းလိုက်သည်။
"လူကို ပြောတာလား၊ လီးကို ပြောတာလားကွယ်"
"အံမယ် ကွယ်တွေ ဘာတွေ သုံးလို့ မင်းအသက်က ဘယ်လောက်လဲ"
"၁၅ နှစ်"
"ဟောတော့ အင်းပေါ့လေ ခုမှ ၁၀ တန်းဆိုတော့ ဒါပေမယ့် မင်းက အရွယ်နဲ့ မလိုက်အောင် ဒီကိစ္စ ကျွမ်းကျင်နေပါလား"
"ဘယ်လို ကျွမ်းကျင်တယ်၊ ဘယ်လောက် ကျွမ်းကျင်တယ်ဆိုတာ ထပ်သိရအောင် ကျွန်တော့အတွက် ကြက်ဥခုနှစ်လုံးနဲ့ နွားနို့ တစ်ခွက်လောက်
တိုက်ပါဦး၊ ပြီးတော့ ကျွန်တော် ဗိုက်ဆာနေတယ်၊ ဒီည စားဖို့ ပြင်ဆင်လိုက်ဦး မမနီလာ ပြန်လာတော့မယ်"
"အင်းပါ၊ တို့သိပါတယ်၊ ဒီညလည်း ရှင်ကလေးရဲ့ လီးနဲ့ ကျွန်မတော့ မျော့နေဦးမှာပါပဲ"
"'ဒါဆို လျှော့ပေးမယ်လေ"
"ဟင့်အင်း မမနီလာထက် တို့ကို ပိုလိုးပေးရမယ်"
"ဒါဆို မမနီလာ ပြန်မလာခင် ဥလေးကို ငုံထားပေး၊ ကိုက်တော့ မကိုက်ကြည့်နဲ့နော်"
"အင်းပါ ဒီလောက်တော့ သိပါတယ်"
ထွန်းထွန်းက ခေါင်းအုံးကို ကုတင်တွင်မှီကာ ကိုယ်ကို မတ်အိပ်လိုက်ပြီး ပေါင်ကားပေးလိုက်သည်။ ထို့နော် လတံကို ပင့်ကိုင်ကာ ဂွေးဥကို
ပင့်ပေးလိုက်သည်။ စနိုးက ညတွင် စောက်ဖုတ်အား ပိုလိုးပေးရန် လာဘ်ထိုးချင်သည်လား သို့မဟုတ် လဥကို စုပ်ပေးချင်တာလား မသိပေမယ့်
ဂွေးဥကို စုပ်ပေးလေသည်။ လျှာဖြင့် ဥနှစ်လုံးကို ပင့်တင်လိုက်ပြီး ပြွတ်ဆိုကာ စုပ်ထည့်လိုက်သည်။ ဥတစ်လုံးက ပြွတ်ခနဲ ဝင်သွားသည်။
ထွန်းထွန်းက စနိုး၏ နဖူးမှ တွဲကျနေသော ဆံနွယ်များကို သပ်တင်ကာ ကြည့်လိုက်သည်။ စနိုး၏ မျက်မှန်အောက်မှ မျက်လုံးများက
မှေးစင်းနေသည်။ တကယ် ဖီးလ်နဲ့ စုပ်ပေးနေသည်။ မျက်မှန်က အနီးမှုန်လား အဝေးမှုန်လား မေးကြည့်ချင်သော်လည်း သူမနှုတ်ခမ်းထဲမှ
ကိုယ့်ဂွေးဥက အရသာ ရှိနေသည်မို့ ဖီးအပျက်မခံတော့။
(ပြီးပါပြီ)
